Til alle tider har menneska prøvd å sjå for seg og å spå tidas ende. I denne boka tar forfattaren for seg forteljingar om verdas undergang. Hans poeng er at om ein skal forstå samtida må ein forstå apokalypsen: miljøkatastrofen, terroristanes verdsherredømme, trusselen frå ”ondskapens akse”. Han meiner også at det ikkje berre er klimautslepp og terror som trugar verden, men også språket. Retorikken blir kalla konspirasjonsteoriens fetter, og boka forklarar fleire komplekse fenomen ut frå kampen mellom det gode og det vonde.
