Rollene mellom foreldre og barn er noko som sitter djupt i oss. Når foreldra våre blir gamle, kan det vere hardt å akseptere at man sjølv er blitt den vaksne, den som må ta ansvar. Det kan vere minst like hardt for foreldra å godta ei slik overgang. I denne personlege beretninga fortel Kjartan Brügger Bjårnesøy om å bli eldre. Samtidig som han sjølv blir ein middelaldrande mann med pliktar og ansvar, blir far hans ramma av eit slag. Det er vondt både for Kjartan og faren å godta at den tidlegare sterke og staute arbeidsmannen, no treng hjelp til stadig fleire daglege oppgåver. Boka er skriven i ein nostalgisk, sjølvironisk og øm tone. Djupast sett krinsar ho inn opplevinga av tid som går, og brytningspunkta der livsfasane og rollane våre endrar seg. Omtalen er utarbeidd av BS.
