Gunnars rekordbok

Det hjelper godt å ha ein skikkeleg god venn med ein far som stadig inviterer deg på middag. Det hjelper også å ha ein lærar som forstår ein heil del og gir deg ei bok med mange utrulege rekordar å lesa om. Det hjelper å ha ei tante som av og til ordnar med vask av klede, hus og kjøkkenutstyr. Men det er vanskeleg og vondt når ingen snakkar om det store tomrommet, om sorgen og ein heller ikkje klarer å finna ord sjølv. Boka er skikkeleg trist, men også trøstande. Ein trur på historia og blir glad i jordnære, sympatiske Gunnar.